شیوه های پیشگیری و اداره هیپوترمی در نوزادان ترم بعد از آموزش مراقبت از هیپوترمی ‏نوزادی با کمک ممیزی بالینی

سابقه و هدف: نگهداری دما در محدوده طبیعی با تامین گرما و کاهش از دست دادن آن، یک بخش مهم از مراقبت نوزادان است. این مطالعه به منظور بررسی اثربخشی آموزشی ضمن خدمت به پرستاران در مورد حفظ درجه حرارت طبیعی بدن و از بین بردن استرس حرارتی و مقایسه آن با استانداردهای موجود در نوزادان رسیده، قبل و بعد از آموزش مراقبت از هیپوترمی نوزادی در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1393 انجام شد. مواد و روشها: مطالعه توصیفی–مداخله ای برای ارزیابی مراقبتهای پرستاری استاندارد در رابطه با پیشگیری از هیپوترمی بر روی 98 نوزاد در بخشهای اتاق عمل، زایشگاه، نوزادان و مراقبتهای ویژه نوزادان قبل و یک ماه بعد از آموزش مراقبت از هیپوترمی نوزادی انجام شد. اطلاعات با استفاده از چک لیست طراحی شده بر اساس استانداردهای مربوط به مراقبتهای استاندارد پیشگیری از هیپوترمی جمع آوری و بر اساس تعداد مراقبتهای پرستاری نمره دهی شد. فعالیت های مربوط به مداخله شامل سخنرانی، نصب پوستر آموزشی، توزیع پمفلت و اسلاید بود. یافته ها: نمره مراقبتهای پرستاری مورد پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از آموزش در بخش نرسری به ترتیب 1/1±4/6 و 1/4±7 (از 10 نمره) و در اتاق زایمان به ترتیب 1/4±8/4 و0/7±11/1 (از 13 نمره)، اتاق عمل به ترتیب  1/8±5/9 و0/8±7/3 (از 11 نمره) و مراقبتهای ویژه نوزادان به ترتیب 5/1±8 و2±9/8 (از 14 نمره) بود (0/0001 p=). فراوانی هیپوترمی خفیف در نوزادان متولد شده بدو تولد در بخش های اتاق عمل، زایشگاه، قبل و بعد از آموزش به ترتیب38/1 % و 21/5 % بوده است. نتیجه گیری: بیشترین مراقبت ها در اتاق زایمان و کمترین مراقبت های پرستاری برای حفظ زنجیره گرم در اتاق عمل صورت گرفته بود. پیشنهاد می شود که رعایت حفظ درجه حرارتی و برقراری امکانات آن مورد توجه مسئولین سیاستگزاری سلامت ایران باشد.